Ilość odwiedzin:
254784
Czas w którym się obecnie znajdujemy nie sprzyja, aby zachować pełną uroczystą formę, np. żeby bardzo uroczyście wprowadzić relikwie do kościoła. A taka uroczystość, w skromnej oprawie, ale z zachowaniem pełnego szacunku do samego wydarzenia, miała miejsce w kościele najświętszego Zbawiciela w Pleszewie, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego. Najpierw zrodził się pomysł. Potem możliwość sprowadzenia relikwii. Okres starania się poprzez odpowiedni wniosek do księdza który był m.in. postulatorem w sprawie działań na rzecz uznania heroiczności cnót osoby o której mówimy. Są to mianowicie relikwie Błogosławionej Hanny Chrzanowskiej. Osoby która swoją pionierską pracą dokonała tego, co do dzisiaj promieniuje czynieniem miłosierdzia dla chorych, zwłaszcza tych, którzy w swojej chorobie, często są w stanach wymagających niemałego trudu ze strony osoby opiekującej. Potrafiła do tego jeszcze zjednać wokół sobie dość spore grono osób, które zrozumiały to, co sama chce osiągnąć w swoim działaniu i co może wymagać od nich, aby podobnie czynili i jeszcze zapraszali do tych dzieł nowe osoby. Kim była Hanna Chrzanowska? To polska pielęgniarka, działaczka charytatywna, pisarka, pedagog, instruktorka i prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego, domowego i parafialnego, wiceprzewodnicząca oraz członek Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych, naczelna redaktor czasopisma Pielęgniarka Polska, współorganizatorka Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego. Urodziła się 7 października 1902 w Warszawie, a zmarła 29 kwietnia 1973 w Krakowie. Ojciec Ignacy Chrzanowski był profesorem filologii i historykiem literatury na Uniwersytecie Jagiellońskim, który ze strony matki spokrewniony był z Joachimem Lelewelem i Henrykiem Sienkiewiczem. Natomiast matka, Heleny Dmochowska była córką znanej w Warszawie rodziny przemysłowców. To ta rodzina np. ufundowała w Warszawie szpital dziecięcy im. Karola i Marii – którego bardzo tragiczne losy w czasie powstania warszawskiego możemy poznać w różnego rodzaju publikacjach. Rodzina dobrze była znana ze swojej filantropii i mimo zamożności, nie pozostawała obojętna na los potrzebujących. I w takiej atmosferze wychowywała się nasza Błogosławiona. Niemało trudu kosztowały ją, już w wieku dojrzałym, starania o to, aby być zrozumiałą co do jej pomysłów jak i konkretnych działań. Była prekursorką w tych swoich pomysłach. Tak więc nowości przez Nią pokazywane, dla wielu osób które to obserwowały, były często niezrozumiałe, a u niektórych wywoływały nawet pewien rodzaj szoku. I tu należy wspomnieć, że jednym z pierwszych jej współpracowników, u którego spotkała się z błogosławieństwem i pomocą był młody ksiądz z krokowskiej parafii Św. Floriana. Nazywał się Karol Wojtyła. Współpraca obu, pionierska działalność miłosierdzia w każdej niemal postaci, to temat na osobny artykuł. Proces beatyfikacji... Z inicjatywy członkiń Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych w 1993 powstała propozycja wyniesienia jej na ołtarze. 4 grudnia 1995 stowarzyszenie to zwróciło się z oficjalną prośbą do metropolity krakowskiego kard. Franciszka Macharskiego, zmierzającą do rozpoczęcia procesu jej beatyfikacji. W marcu 1997 kard. Macharski powołał komisję historyczną, w celu zebrania dokumentacji jej życia i działalności. Proces na szczeblu diecezjalnym w archidiecezji krakowskiej rozpoczął się w listopadzie 1998 roku. Odtąd przysługiwał jej tytuł Służebnicy Bożej. Po zbadaniu dokumentacji oraz przesłuchaniu 70 powołanych świadków proces został zamknięty. Do beatyfikacji potrzebny był jeszcze cud za jej wstawiennictwem. Takim cudem okazało się uleczenie z rozległego udaru mózgu Zofii Szlendak-Cholewińskiej, która dzięki jej orędownictwu wyzdrowiała oraz powróciła do pełnej sprawności. 7 lipca 2017 za zgodą papieża Franciszka, Stolica Apostolska po zbadaniu okoliczności tego uzdrowienia, uznała je za nadzwyczajne. Beatyfikacja nastąpiła 28 kwietnia 2018 w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. Podczas uroczystej mszy świętej, którą sprawował w imieniu papieża Franciszka legat papieski kard. Angelo Amato przy licznym udziale duchowieństwa (40 biskupów i ok. 250 kapłanów) oraz pielęgniarek, lekarzy, chorych z ich opiekunami, a także wolontariuszy oraz jej krewnych. W homilii kard. Amato stwierdził m.in.: Wpatrując się w postać Hanny, pochylonej nad chorymi, również i my uczmy się pochylać nad ubogimi, troszczyć się o tych, którzy potrzebują pocieszenia, wsparcia, zachęty, pomocy. A jest ich wielu: są to maluczcy, opuszczeni, wygnani, słabi, osoby z marginesu. Niektórych z nich widzimy codziennie na naszych ulicach; wielu natomiast żyje skrycie w swoich mieszkaniach, schorowani, biedni, samotni, bez wsparcia i pomocy. Dziękuję tym wszystkim którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do sprowadzenia relikwii, jak i do tego, żeby to wydarzenie w naszej parafii się odbyło. Dziękuje Wszystkim sponsorom; Dziękuję Zarządowi Diecezjalnemu Akcji Katolickiej za wszelką pomoc; ks. Dziekanowi Rafałowi Mielcarkowi za przewodniczenie Mszy Św i symboliczne wprowadzenie relikwii, ks Proboszczowi Henrykowi Lemke za dopięcie starań o całą uroczystość, aby się mogła odbyć. Ks Marcinowi Jurdze za piękne słowa w których połączył Niedzielę Miłosierdzia z miłosierdziem czynionym przez Błogosławioną Hannę. Jesteśmy dumni z posiadania tych relikwii. A Wszystkich zachęcam do modlitwy o wstawiennictwo i prośby o zdrowie. A na dzisiejszy czas o szczególne wstawiennictwo, abyśmy szybko powrócili do stanu przed pandemii. Na zakończenie jeszcze dwie sprawy. Nie dla Wszystkich mogą być wyraźnie widoczne słowa na dokumencie który na portrecie trzyma Błogosławiona. Mianowicie jest to RACHUNEK SUMIENIA PIELĘGNIARKI. I po drugie. Jeśli którakolwiek z parafii chciałaby poświęcić jakiś dzień na modlitwę za chorych, cierpiących, jak i za całą Służbę Zdrowia, chętnie użyczymy relikwii. Niech kult się rozszerza. Ireneusz Reder... foto Bartłomiej Rodak...
Obowiązujące przepisy sanitarne w związku z ”wszechobecną” pandemią koronawirusa nie pozwoliły nam w tym roku spotkać się razem w nasze patronalne Święto Akcji Katolickiej. Niemniej nie mogło nas zabraknąć na mszy św. w naszej intencji pod przewodnictwem Ks. Biskupa Łukasza Buzuna, która miała miejsce w niedziele 22 listopada o godz. 12:30 w katedrze kaliskiej. W koncelebrze z Ks. Biskupem modlili się razem z nami Ks. Prałat Adam Modliński, Proboszcz Parafii Katedralnej i Ks. Prałat dr Sławomir Kęszka – nasz Asystent Diecezjalny. Z uwagi na z góry narzuconą ograniczoną liczbę uczestników we mszy św. wzięła udział 5-osobowa delegacja Zarządu DIAK i Komisji Rewizyjnej oraz poczty sztandarowe ze sztandarem diecezjalnym ( poczet wystawił POAK z Parafii pw. św. Gotarda w Kaliszu ), poczet POAK-u z Odolanowa od św. Barbary i poczet POAK-u z katedry pw. św. Mikołaja, gospodarza miejsca. Razem z nami we mszy św. modlili się alumni naszego Wyższego Seminarium Duchownego. W Słowie Bożym w nawiązaniu do przypisanej na ten uroczysty dzień Ewangelii Ks. Biskup Łukasz wskazał na wiele aspektów życia, w które możemy się w dzisiejszych czasach zaangażować, a które pozwalają mieć nadzieję osiągnięcia świętości i uczestniczenia kiedyś w chwale Chrystusa. Msza św. była m.in. transmitowana przez internetową diecezjalną telewizję ”Dom Józefa” więc zachęcam w tym miejscu do odtworzenia sobie jej z folderu retransmisji i wysłuchania w skupieniu tej homilii. To takie nasze duchowe uczestnictwo w tym wydarzeniu. Były obecne inne media: Radio Rodzina i dwutygodnik ”Opiekun”. Na koniec mszy św. przed biskupim błogosławieństwem przyjęliśmy do naszego grona dwie nowe członkinie do POAK-u przy Parafii pw. św. Floriana w Pleszewie oraz podziękowaliśmy Ks. Biskupowi i Księżom Prałatom za modlitwę w naszej intencji i zawsze okazywaną nam życzliwość, gościnność i pomoc. Jednocześnie zapewniliśmy o naszym pragnieniu dążenia do świętości na wzór wielkich i współczesnych nam świętych i błogosławionych, którzy poprzedzili nas w drodze do Królestwa Chrystusowego. Po mszy św. miało miejsce krótkie spotkanie i poczęstunek w gościnnych progach parafii katedralnej. ( rl )
W miesiącu różańcowym można obejrzeć w kościele Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie wystawę: Różańce Świata. Są w całej kolekcji jako pamiątki z wielu Sanktuariów, są Koronki, są sznury modlitewne. Jak wygląda różaniec z Santiago de Compostella? a jak wygląda obrońców życia? a sznur modlitewny ormiański czy muzułmański? poniższe fotografie autorstwa Bartka niech trochę przybliżą ten temat...
Spotkanie Akcji Katolickiej w Sanktuarium w Dębem... W październiku Akcja Katolicka tradycyjnie spotyka się na spotkaniu modlitewno-formacyjnym u Matki Bożej. W tym wyjątkowym dla wszystkich roku ostatecznie członkowie Akcji przybyli do Matki Boskiej Dębskiej, aby przez Jej ręce podziękować za dotychczasową opiekę i wypraszane łaski u Swego Syna oraz prosić o dalsze błogosławieństwo Boże dla naszej Ojczyzny, Diecezji, jej pasterzy, całej Akcji Katolickiej i jej asystentów w parafiach. Niedziela, w której chcieliśmy się razem modlić był jednocześnie XX Dniem Papieskim, a warto przypomnieć, że św. Jan Paweł II jest głównym patronem Akcji Katolickiej w Polsce. Dlatego naszymi modlitwami objęliśmy również inicjatywy Fundacji ”Dzieło Nowego Tysiąclecia”, będącej wyrazem wdzięczności dla największego z Polaków za jego posługę duchową na rzecz Kościoła i Polski.